استراتژی های فناوری اطلاعات برای ابر هیبریدی

«اگر به یک شرکت بزرگ مدرن فکر کنیم، ممکن است دو، سه، چهار مرکز داده داشته باشیم. سه، چهار، پنج ارائه دهنده ابر عمومی؛ سینکلر می گوید ده ها، اگر نه صدها مکان لبه. و ما داده‌ها و برنامه‌هایی را داریم که همیشه در همه جا در حال حرکت هستند.

به عنوان مثال، به گفته نیکولای پلانوف، گروه بورس لندن دارای ده ها مرکز داده، صدها برنامه کاربردی و حضور در خدمات وب آمازون، گوگل کلود و مایکروسافت آژور است. او یک مدیر و فناوری در بخش زیرساخت و ابر LSEG است، شرکت متنوعی که بورس را اداره می کند و همچنین خدمات مالی مبتنی بر داده را ارائه می دهد. مجموعه آن شامل برنامه‌های مجازی‌سازی‌شده است که در محل اجرا می‌شوند، برنامه‌های کانتینری که در فضای ابری اجرا می‌شوند، و برنامه‌های قدیمی در حال اجرا بر روی رایانه‌های بزرگ.

«آنچه که امروز واقعاً مردم را تحت تأثیر قرار داده است، در مقایسه با احتمالاً پنج یا 10 سال پیش، این ایده است، «من این چیزها را در مرکز داده‌ام دارم، و این چیزها را دارم که به ابر عمومی منتقل کرده‌ام و باید مدیریت کنم. سینکلر می افزاید: چیزهای بسیار بیشتری. “اکنون، من در دنیایی زندگی می کنم که نه تنها باید چیزهای بیشتری را مدیریت کنم، بلکه دائماً با داده ها و برنامه هایی که در همه جهات حرکت می کنند سروکار دارم.”

یکی از مهم‌ترین تأثیرات همه‌گیری ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ از منظر فناوری اطلاعات (IT) مهاجرت ناگهانی و برنامه‌ریزی نشده برنامه‌ها به فضای ابری بوده است، زیرا سازمان‌ها به سرعت برای پذیرش کارگران از راه دور و افزایش خریداران آنلاین حرکت کردند. امروزه، شرکت‌ها خود را با یک پای خود در فضای ابری و پای دیگر خود را در دنیای داخلی می‌بینند، و با چالش‌های مهمی از نظر نحوه مدیریت این محیط فناوری اطلاعات ترکیبی، نحوه ایمن‌سازی آن، و نحوه کنترل هزینه‌ها مواجه هستند.

یک زیرساخت ابری ترکیبی فناوری اطلاعات، که در آن منابع در سراسر محل، فضای ابری خصوصی و محیط‌های ابری عمومی توزیع می‌شوند، شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا زمان برای بازاریابی را تسریع کنند، نوآوری را تحریک کنند و کارایی فرآیندهای تجاری را افزایش دهند. طبق نظرسنجی ESG در سال 2021 از 372 متخصص فناوری اطلاعات، بیش از یک سوم (37٪) می گویند هیبریدی یک اولویت سرمایه گذاری در یک سال و نیم آینده است.

اما پیچیدگی مدیریت یک ابر ترکیبی، چالش‌هایی را به همراه دارد که می‌تواند مدیران ارشد اطلاعات را به چالش بکشد، از جمله سازگاری با تجهیزات قدیمی، نگرانی‌های امنیت سایبری، و مسائل مربوط به هزینه‌های مرتبط با انتقال داده‌ها و مدیریت دسترسی به داده‌ها.

برای مدیریت موفقیت آمیز یک محیط ابری ترکیبی، سازمان ها به یک برنامه مدیریت ابر ترکیبی ویژه طراحی شده نیاز دارند که شامل ابزارها و استراتژی های مناسب باشد. این رویکردها می‌توانند به اندازه انواع کسب‌وکارهای موجود متفاوت باشند، اما برخی دستورالعمل‌ها در سراسر صنایع اعمال می‌شوند – نیاز به یک صفحه کنترل مرکزی، برای مثال، استفاده از اتوماسیون برای مدیریت عملیات فناوری اطلاعات، و انتقال از مدیریت زیرساخت به مدیریت توافق‌نامه‌های سطح خدمات. با فروشندگان

همه چیز با برنامه های کاربردی شروع می شود

راسل اسکینگزلی، مدیر ارشد فناوری زیرساخت های دیجیتال در هیتاچی وانتارا، می گوید اکثر مشتریان سفرهای ابری خود را با انتظارات غیرواقعی آغاز کردند. آنها در ابتدا معتقد بودند که همه برنامه ها در نهایت در فضای ابری قرار می گیرند.

اسکینگزلی می‌گوید: «چیزهایی هستند که می‌توانیم جابه‌جا کنیم، چیزهایی هستند که ممکن است حرکت دهیم، و چیزهایی هستند که قطعاً نمی‌توانیم حرکت کنیم».

سینکلر اضافه می کند که در حالی که موج رو به افزایش قطعاً برنامه های سازمانی را از مرکز داده به ابر عمومی می برد، جریان متقابلی وجود دارد که در آن سازمان ها برخی از برنامه ها را از ابر به مرکز داده منتقل می کنند. برخی از دلایل ذکر شده توسط سازمان ها از پیچیدگی مدیریت ابر ترکیبی صحبت می کند: این دلایل شامل حساسیت داده ها، عملکرد و الزامات در دسترس بودن است.

برای انتقال مؤثر برنامه‌ها به ابر عمومی، سازمان‌ها باید یک متدولوژی سیستماتیک، تقریباً یک خط مونتاژ به سبک کارخانه‌ای راه‌اندازی کنند که هر برنامه کاربردی را در مجموعه خود تجزیه و تحلیل می‌کند و سپس تصمیم می‌گیرد که کدام یک را همانطور که هست به ابر منتقل کند. کدام یک را دوباره فاکتور یا بازنویسی کنیم تا از فضای ابری نهایت استفاده را ببریم و کدام را در محل نگهداری کنیم.

اولین گام، انجام فهرستی از نمونه کارها برنامه است. این می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا موارد تکراری را حذف کنند و برنامه‌هایی را شناسایی کنند که دیگر هدف تجاری ندارند و می‌توانند از کار خارج شوند. مرحله بعدی تجزیه و تحلیل برنامه ها از طریق دریچه نتایج کسب و کار است. سپس، سازمان ها باید بر اساس عواملی مانند زمان، ریسک، هزینه و ارزش تصمیم گیری کنند.

در گروه بورس اوراق بهادار لندن، پلانوف دائماً در حال متعادل کردن هزینه ها با اهمیت تجاری است. هر برنامه متفاوت است و نیاز به محاسبه خاص خود دارد. من برنامه های متعددی را دیده ام که برداشته شده اند و به فضای ابری منتقل شده اند، و در برخی موارد، بهینه سازی آنها و بهینه سازی هزینه هایشان نسبتاً ساده است. در موارد دیگر، تبدیل یک برنامه یکپارچه به ابر عمومی ممکن است گران باشد زیرا مستلزم تقسیم برنامه به اجزای کوچکتر است.

تیم مدیریت ریسک این شرکت، مجموعه برنامه های کاربردی آن را تجزیه و تحلیل کرد و 14 برنامه با اولویت بالا را در یکی از واحدهای تجاری شناسایی کرد. «اگر برنامه برای کسب‌وکار حیاتی است و همچنان روی زیرساخت‌های منسوخ اجرا می‌شود، انجام کاری در مورد آن یک انتخاب واضح است. و اگر قبلاً برای برخی تغییرات در یک برنامه بودجه اختصاص داده اید، اگر محدودیت های نظارتی یا تکنولوژیکی وجود ندارد، آنگاه کاندیدای رفتن به ابر عمومی است.

از آنجایی که کسب‌وکارهای بیشتری از دستگاه‌ها و حسگرهای متصل به اینترنت بیشتری استفاده می‌کنند، می‌بینند که پردازش اولیه برخی از داده‌ها را در لبه انجام می‌دهند، سپس داده‌های مربوطه را به ابر یا مرکز داده منتقل می‌کنند. سازمان‌ها باید یک استراتژی داده را مستقر کنند که تعیین کند کدام داده‌ها باید در کجا پردازش شوند و چگونه می‌توانند داده‌ها را بین گره‌ها به بهترین نحو جابه‌جا کنند.

در نهایت، یک ابر ترکیبی باید به پارچه‌ای انعطاف‌پذیر و انعطاف‌پذیر تبدیل شود که بتواند نیازهای کسب‌وکار در حال تغییر را برآورده کند و در لحظه واکنش نشان دهد، در صورت نیاز، نمونه‌های کاربردی جدید را مدیریت کند، با منابع ذخیره‌سازی زیربنایی که پردازش و تجزیه و تحلیل داده‌ها را به‌طور خودکار به نیازهای کسب‌وکار پاسخ می‌دهند. اسکینگزلی می گوید.

دانلود گزارش کامل.

این محتوا توسط Insights، بازوی محتوای سفارشی MIT Technology Review تولید شده است. این توسط هیات تحریریه MIT Technology Review نوشته نشده است.